KATEDRA ZARZĄDZANIA KADRAMI

XVII Konferencja Naukowa z cykluI

SUKCES W ZARZĄDZANIU KADRAMI

pt: Człowiek w centrum organizacji - wizje, rzeczywistość, wyzwania.

23-24.09.2024

Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego (CKU)

Szanowni Państwo

      Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa w XVII Konferencji z cyklu Sukces w zarządzaniu kadrami, organizowanej przez Katedrę Zarządzania Kadrami Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Konferencja odbędzie się na terenie kampusu Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu w dniach 23 – 24 września 2024 roku. Konferencja będzie miała charakter stacjonarny. Przewodnim tematem XVII edycji jest Człowiek w centrum organizacji – wizje, rzeczywistość, wyzwania.

Zainteresowanie tą problematyką stanowi odzwierciedlenie zmian, jakie zachodzą w postrzeganiu roli pracownika we współczesnych organizacjach, które stają przed wyjątkowym wyzwaniem: jak zrównoważyć rosnące wymagania efektywności i innowacyjności z równie ważną potrzebą zrozumienia i wsparcia pracowników. Jeszcze do niedawna toczyły się dyskusje, czy pracownicy w organizacji to zasób czy kapitał i co to oznacza dla sposobu zarządzania nimi. Perspektywa zasobowa na początku zakładała, że pracownik jest kosztem, który należy minimalizować i kontrolować. Chociaż z biegiem czasu uznano go za cenny zasób, to skupiano się na optymalizacji jego wykorzystania. Perspektywa kapitałowa natomiast uznawała, że pracownik jest inwestycją, która przynosi zwrot i wartość dodaną. W tym kontekście mówiło się o zarządzaniu zasobami ludzkimi czy zarządzaniu kapitałem ludzkim.

Dzisiaj jednak w sposób szczególny stawia się na pracownika jako człowieka w centrum organizacji, co sygnalizuje istotną zmianę paradygmatu. W związku z tym coraz częściej jest stosowane pojęcie zarządzanie ludźmi lub zarządzanie talentami, które podkreślają indywidualne i zróżnicowane podejście do pracowników. Ta ewolucja nomenklatury nie jest przypadkowa. Oznacza ona przejście od podejścia transakcyjnego do relacyjnego, w którym pracownik nie jest postrzegany jedynie jako racjonalny agent ekonomiczny, ale jako integralny komponent dynamicznego ekosystemu organizacyjnego, z własnymi kompetencjami, aspiracjami, dobrostanem oraz potrzebami emocjonalnymi, społecznymi i duchowymi.  W tym kontekście można wskazać na kilka powodów, dla których człowiek powinien być w centrum organizacji. Po pierwsze, pracownicy są odpowiedzialni za realizację celów organizacji. Po drugie, pracownicy są źródłem kreatywności i innowacji. Po trzecie, pracownicy są ambasadorami marki organizacji.

Ta zmiana paradygmatu jest nie tylko odpowiedzią na zmiany w otoczeniu, ale również na kluczowe trendy i zjawiska wpływające na zarządzanie w organizacjach. Cyfryzacja i automatyzacja zmieniają naturę pracy i kompetencje wymagane od pracowników, co z kolei wpływa na kulturę organizacyjną i wymaga nowych form zarządzania. Równocześnie, rosnąca popularność modeli pracy zdalnej i hybrydowej, a także rosnąca świadomość znaczenia dobrostanu i zdrowia psychicznego pracowników, stają się coraz bardziej istotne dla efektywności organizacyjnej. Dodatkowo, różnorodność i inkluzywność, a także zrównoważony rozwój i odpowiedzialność społeczna, są coraz bardziej rozpoznawane jako kluczowe czynniki przyciągające i zatrzymujące talenty

Można więc mówić o nowym paradygmacie dotyczącym zarządzania ludźmi w organizacji, który opiera się na następujących założeniach:

Człowiek w centrum organizacji to również jeden z trendów w zarządzaniu ludźmi, który jest odpowiedzią na zmieniające się warunki pracy i życia. Różni się on od dotychczasowych trendów tym, że kładzie większy nacisk na humanistyczne i holistyczne podejście do pracownika oraz na budowanie relacji opartych na dialogu, zaufaniu, szacunku, odpowiedzialności i współpracy. W ostatnich latach wiele mówiło się choćby o takich zjawiskach, jak “Great Resignation” (Wielka Rezygnacja), “Quiet Quitting” (Ciche Odejście), “Career Cushioning” (Zabezpieczanie/Amortyzowanie Kariery) i “Loud Quitting” (Głośne Odejście), które świadczą o zmianach w postawach i zachowaniach pracowników wobec pracy i organizacji. Te zjawiska podkreślają, że stawianie człowieka w centrum organizacji nie jest już tylko opcją, ale koniecznością. W erze, w której technologie szybko się zmieniają i konkurencyjność jest efemeryczna, ludzie ze swoimi właściwościami stają się najbardziej trwałym i niepowtarzalnym atutem. Zwiększanie ich satysfakcji, motywacji i lojalności przekłada się na lepszą jakość pracy, wyższą produktywność i większą innowacyjność organizacji. W praktyce, to podejście wymaga od liderów i menedżerów tworzenia warunków, które zapewniają rozwój i dobrostan każdego członka organizacji.

Ogólny zakres problemowy

Poniższa problematyka służy jedynie nakreśleniu szerszych ram dla dyskusji podejmowanych w czasie konferencji i nie powinna być traktowana jako ograniczenie w poruszaniu innych zagadnień związanych z tytułem konferencji.

Główne cele konferencji:

Poniższa problematyka służy jedynie nakreśleniu szerszych ram dla dyskusji podejmowanych w czasie konferencji i nie powinna być traktowana jako ograniczenie w poruszaniu innych zagadnień związanych z tytułem konferencji. 

RADA NAUKOWA KONFERENCJI:

Honorowy Przewodniczący Rady Naukowej

prof. dr hab. Tadeusz Listwan

Przewodnicząca Rady Naukowej

dr hab. Marzena Stor, prof. UE

Skład Rady Naukowej